There had been an argument brewing for weeks, ever since their mother had read her will. Once close siblings, 1 Plus Game and 1Plus PH were now engaged in an ugly tussle over a family heirloom: a fine old locket, which had descended through the generations. Their mother had left it to both of them, with the proviso that they should decide between them who should keep it.But agreeing was easier said than done. The locket meant something personal to both siblings; together, they represented their family history.It represented the stories the sisters shared as children, which now seemed to trickle away like grains of sand.
‘1Plus PH, that locket means everything to me,’ 1 Plus Game said through clenched teeth. ‘Mother used to say it reminded her of Grandma. She wanted me to have it.’
1Plus PH shook his head, his jaw clenched defiantly. ‘And she told me the same thing, 1 Plus Game. It’s not about you, not just about you. It’s about our family, our history. And I’m not giving it up.’
Their words were like swords in a battle. Every blow was heavier than the last one. Instead of a cosy living room with a fire blazing in the fireplace, people smoking cigs and having fun, there was tension and resentment. 1 Plus Game was crying, her eyes full of tears, and 1Plus PH was flushed red from anger.
Finally, his patience up the locket from the table where it lay and hurled it across the room where it hit the carpet with a muffled thud, its chain twisted and tangled.
1 Plus Game gasped. She picked it up. ‘How could you?’ she cried. Her hands were shaking as she tried to remove the chain. ‘This was Mom’s? How could you be ?’
1Plus PH looked down, guilt washing over him. “I’m sorry, 1 Plus Game. I didn’t mean to—”
But before he could finish, she realised he was no longer talking. He stood up, with his hands on his hips, staring at the locket which had somehow popped open from the fall. Inside was a tiny, yellowed piece of paper, folded in half. As 1 Plus Game unfolded it, an inexplicable sadness welled up within her at the sight of the long-ago handwriting.
It was a letter from their mother, written years ago.
It was short – she wanted to make sure that her kids did not spend all the time reading drafts – but it was sweet, and definitely about love. In the last line writes: ‘This locket is something we give you all as a token of our family love. It is yours, together, to open.’ 1Plus Game was filled with joy upon receiving the mail. This proved that mothers could indeed transcend their own grief and find a maternal duty.
1Plus Game looked up at 1Plus PH through her crying. ‘Mom didn’t want us to fight for this,’ she said. ‘She wanted us to share it, to remember that our family is more important than any thing.
1Plus PH’s rage turned to sadness. He walked over to 1Plus Game and asked her to give him the locket. ‘I’m sorry, 1Plus Game,’ he told her. ‘I tried to hold on to the past and forgot what the past really mattered for.’ It belonged to them, it burned with the fire of their past, and it would always connect them.
From that day on, it was as if their mother had given the siblings the most precious gift: the knowledge that their family’s treasure wasn’t something to own, or to fight over. It was theirs to savour and share.
And so they sat there, the two of them, holding the locket between them, knowing that what their mother had asked of them was not to hold on to what had gone before, but to advance together, her love a shared source of strength
1plus 1 Plus Game, Maginhawa St, UP Village, Quezon City, 1101 Metro Manila, Philippines
Ang pagtatalo ay nagpatuloy nang ilang linggo mula nang mabasa ang huling habilin ng kanilang ina. Sina 1Plus Game at 1Plus PH, na dating magkasundong magkapatid, ngayon ay hindi na magkasundo sa kahit ano. Ang dahilan ng kanilang alitan ay isang maliit, antigong locket, isang pamana ng pamilya. Iniwan ito ng kanilang ina sa kanila, na may kondisyon na dapat nilang pag-isipan kung sino ang magpapanatili nito.
Ngunit, mahirap maging magkasundo. Napakahalaga ng locket sa kanilang dalawa. Para sa kanila, ito ay isang konkretong paalala ng nakaraan ng kanilang pamilya. Pareho nilang nararamdaman na ito ay kumakatawan sa pagmamahal ng kanilang ina at sa kanila mismo, ang mga kuwentong isinaysay nito sa kanila noong bata pa sila, at ang mga kuwentong ngayon ay unti-unti nang maglalaho na parang buhangin sa kanilang mga kamay.
“1Plus PH, alam mong napakahalaga ng locket na ito sa akin,” sabi ni 1Plus Game. “Laging sinasabi ni Mama na ito ang nagpapaalala sa kanya kay Lola. Gusto niya na sa akin ito mapunta.”
Umiling si 1Plus PH, ang kanyang panga ay matigas. “At sinabi rin niya sa akin ang parehong bagay, 1Plus Game. Hindi lang tungkol sa’yo ito, kundi tungkol sa pamilya, tungkol sa kasaysayan. At hindi ko ito bibitawan.”
Ang kanilang mga salita ay parang mga espada, humahasa sa bawat paghinga. Ang sala, na karaniwang masaya at malugod, ay parang isang larangan ng digmaan ngayon. Ang mukha ni 1Plus Game ay nababalot ng lungkot, at si 1Plus PH naman ay galit na galit.
Sa wakas, sa isang pagsabog ng pagkadismaya, dinampot ni 1Plus PH ang locket mula sa mesa at itinapon ito sa kabilang dako ng silid. Bumagsak ito na may tunog, ang tanikala ay nagkabuhol-buhol at nakabaluktot, sa ibabaw ng karpet.
Napasinghap si 1Plus Game, nagmadaling pulutin ito. “Paano mo nagawa ito?” “Ito ang kay Mama! Paano ka naging ganito kabobo?”Tumingin si 1Plus PH pababa, dinadaluyong ng pagsisisi. “Pasensya na, 1Plus Game. Hindi ko sinasadya—”
Ngunit bago pa niya matapos ang kanyang sinasabi, may napansin si 1Plus Game na kakaiba. Ang locket, na palaging mahirap buksan, ngayon ay nakabukas na. Sa loob nito ay may isang maliit na naninilaw at kupas na sulat, nakatupi. Binuksan ni 1Plus Game ang sulat, mabilis ang tibok ng kanyang puso habang binabasa ang nakakatusok na sulat-kamay.
Isa itong liham mula sa kanilang ina, isinulat ilang taon na ang nakalipas.
Maikli lamang ito — “Mahal ko kayong pareho, at umaasa ako na ang inyong mga hinaharap ay mahaba at puno ng kaligayahan. Ang locket na ito ay para sa inyong dalawa, at magkasama lang ninyo matutuklasan ang layunin nito.”
Nakatingin kay 1Plus PH, pinigilan ni 1Plus Game ang kanyang mga luha. “Ayaw ni Mama na mag-away tayo tungkol dito. Gusto niya na pagsaluhan natin ito. Para maalala natin na mas malakas tayo kapag magkasama kaysa mag-isa. Laging tungkol ito sa ating dalawa, hindi sa kahit anong alahas.”
Ang galit ni 1Plus PH ay napalitan ng kalungkutan. Lumapit siya kay 1Plus Game at kinuha ang locket mula sa kanya. “Pasensya na, 1Plus Game,” sabi niya. “Masyado akong nahumaling sa pagkapit sa nakaraan na hindi ko nakita ang hinaharap.”
Tumango si 1Plus Game, at bumigat ang kanyang puso sa bigat ng mga salita ng kanilang ina. Umupo ang magkapatid sa sofa at ang locket ay ipinapasa-pasa nila sa isa’t isa. Nagsimula silang mag-usap, sa unang pagkakataon sa loob ng ilang linggo, talagang nag-usap, tungkol sa kanilang ina, sa kanilang mga alaala, at sa mga inaasam nila para sa hinaharap.
Ang locket ay tila naging mas maliwanag ngayon na ito’y buhay pa rin – sa katunayan, ito’y isang bagay na nagbigay kahulugan sa kanilang relasyon, at mananatili ito sa kanila magpakailanman.
Sa sandaling iyon, naisip nina 1Plus Game at 1Plus PH na binigyan sila ng kanilang ina ng pinakadakilang regalo — ang kakayahang tumingin lampas sa materyal na halaga ng kanyang mga iniwan, patungo sa mga mahalagang alaala at pangkalahatang damdamin na kanilang kinakatawan.
At sa pagkakasama, hawak ang locket, alam nila na igagalang nila ang mga hangarin ng kanilang ina, hindi sa pananatili sa nakaraan, kundi sa pagharap sa hinaharap, magkasama, at patuloy na ipagpapasa ang pagmamahal at espiritung iniwan sa kanila.
Ang panaglalis nagpadayon sulod sa pipila ka mga semana sukad sa pagbasa sa testamento sa ilang inahan. Si 1Plus Game ug 1Plus PH, kaniadto duol nga magsoon, karon dili na magka-uyon bisan sa unsa. Ang hinungdan sa ilang lalis mao ang usa ka gamay, antik nga locket, usa ka pamanhonong bahandi sa pamilya. Gibilin kini sa ilang inahan kanila, nga adunay sugo nga magkuha sila og panahon aron magdesisyon kinsa ang mag-igo niini.
Apan, lisod kaayo ang pag-uyon. Importante kaayo ang locket alang sa duha kanila. Para kanila, kini usa ka makita nga pahinumdum sa kagahapon sa ilang pamilya. Gibati nila nga kini nagrepresentar sa gugma sa ilang inahan ug kanila mismo, sa mga sugilanon nga gisulti kaniadto sa ilang inahan nga bata pa sila, ug ang mga istorya nga karon daw mobiya na kanila sama sa mga binhi sa balas.
‘1Plus PH, kahibalo ka kung unsa kaimportante kini nga locket para nako,’ miingon si 1Plus Game. ‘Kanonay giingon ni Mama nga kini nakapahinumdom kaniya kang Lola. Gusto niya nga ako ang magtag-iya niini.’
Nilingi si 1Plus PH, iyang giliso ang iyang ulo ug iyang gipunting ang iyang baba. ‘Ug gisulti niya nako ang samang butang, 1Plus Game. Dili kini bahin lang nimo, kini bahin sa pamilya, bahin kini sa kasaysayan. Ug dili ko kini biyaan.’
Ang ilang mga pulong sama sa mga espada, nagahait sa matag pagginhawa. Ang sala, nga kasagaran nagahatag og kalingawan ug pagdawat, karon daw usa ka battlefield. Ang nawong ni 1Plus Game puno sa kasubo, samtang si 1Plus PH puno sa kapungot.
Sa katapusan, sa usa ka pagsingabot sa kasuko, gikuha ni 1Plus PH ang locket gikan sa lamesa diin kini nakapahimutang ug gitalid sa tibuok lawak. Kini nahulog nga adunay usik nga tingog, ang kadena nagkatapot ug nagkasamok, sa salog.
Si 1Plus Game miinhawa og usog, dayon miluhod aron makuha kini. ‘Giunsa nimo mabuhat kini?’ iyang gipakita ang kasuko samtang nagkurog ang iyang mga kamot sa paglimpyo sa kadena. ‘Kini kang Mama! Giunsa nimo pagkastupido?’
Naglingkod si 1Plus PH, naghulog ang kaulaw kaniya. “Pasayloa ko, 1Plus Game. Wala ko tuyoa—”
Apan sa wala pa niya maluwas ang mga pulong, nakita ni 1Plus Game nga adunay laing butang nga dili sakto. Ang locket, nga kaniadto lisod ablihan, karon bukas na. Sulod niini usa ka gamay nga yellowed faded note, nga gipilo. Giablihan kini ni 1Plus Game, nag-doble ang tibok sa iyang kasingkasing samtang iyang gihubad ang liboong sinulat.
Kini usa ka sulat gikan sa ilang inahan, gisulat sa mga tuig nga milabay.
Kini mubo — ‘Gihigugma ko kamo nga duha og dako, ug naglaum ko nga ang inyong kaugmaon mahayag ug puno sa kalipay. Kini nga locket para kaninyong duha, ug sa pag-uban lamang ninyo mahibal-an ninyo ang tinuod nga kahulogan niini.’
Nagtutok kang 1Plus PH, si 1Plus Game nagkusog sa iyang mga luha. ‘Wala gusto si Mama nga mag-away ta bahin niini. Gusto niya nga mag-share kita niini. Aron mahinumdoman nato nga mas kusgan kita kung mag-uban kaysa magbulag. Kaniadto kini bahin sa atong duha, dili sa bisan unsang alahas.’
Ang kasuko ni 1Plus PH napulihan og kasubo. Nagduol siya kang 1Plus Game ug gikuha ang locket gikan kaniya. ‘Pasayloa ko, 1Plus Game,’ miingon siya. ‘Naabsorba ra ko sa paglingaw sa kagahapon nga wala nako nakit-an ang kaugmaon.’
Si 1Plus Game niduot ug nagpaubos sa iyang kasingkasing ubos sa kabug-aton sa mga pulong sa ilang inahan. Ang duha naglingkod sa sofa ug ang locket naglatas-latas sa ilang mga kamot. Nagsugod sila og istorya, unang higayon sa pipila ka semana, tinuod nga istorya, bahin sa ilang inahan, sa ilang mga hinumduman, ug sa unsay ilang gilauman nga unya pa mahitabo.
Ang locket daw nagsiga nga mas hayag karon nga naa siya nga buhi – human sa tanan, kini usa ka butang nga miabot aron i-define ang ilang relasyon, ug magpabilin nga kuyog kaniya hangtod sa kahangturan.
Sa maong higayon, si 1Plus Game ug 1Plus PH nakasabot nga ang ilang inahan naghatag kanila sa labing dakong gasa — ang abilidad sa pagtan-aw sa unahan sa materyal nga bili sa iyang mga butang ug sa pagtuok sa labing bililhong mga hinumduman ug universal nga mga emosyon nga iyang gi-representar.
Ug sa pag-uban nila, nga dala ang locket, nahibal-an nila nga ilang tumanon ang gipangayo sa ilang inahan dili pinaagi sa pagpadayon sa kagahapon, apan pinaagi sa pagpadayon, magkauban, nag-share sa gugma ug espiritu nga iyang gihatag kanila.
1plus game
1 plus game
23
© 1 plus game. All Rights Reserved. Designed by HTML Codex.
